Tytuł: Książka o czytaniu
Gatunek: eseje
Wydawnictwo: Iskry
Data wydania: 2016
Liczba stron: 244
Kilka lat temu przeczytałem Ex Libris. Wyznania czytelnika Anne Fadiman, książkę pod kilkoma względami wyjątkową. To było moje pierwsze spotkanie z tą formą gawędziarskiego eseju o czytaniu, a zarazem możliwość obcowania z autorką, która zapadła na tę samą co ja, nieuleczalną chorobę. Do tej rodziny dołączyła również Justyna Sobolewska, która przyznała się do inspiracji zbiorem Fadiman. Jej Książka o czytaniu to rzecz, której właściwie nie potrafię ocenić w sposób obiektywny.
Czytelnicy tego bloga wiedzą, czym jest dla mnie pochłanianie lektur, oddychanie powietrzem zamkniętym między okładkami, podążanie rozwidlającymi się ścieżkami wytyczonymi przez drukowane litery. To sposób patrzenia na świat, sens życia w pewnym sensie obiektywnym, absolutny narkotyk. Czy może być więc coś bardziej kuszącego niż czytanie o czytaniu właśnie, w nieskończonym rzędzie odbić i iteracji? Innymi słowy, nawet gdyby Justyna Sobolewska napisała rzecz słabą, to i tak nie powstrzymałbym się od pochwał. Ale dziennikarka Polityki zna swój fach i dlatego nie muszę być w swojej ocenie nieszczery.
Kilkanaście rozdziałów poświęconych jest wielu aspektom czytelnictwa. Jakich książek NIE przeczytali nawet najzagorzalsi miłośnicy literatury? Jak ustawiać książki na półkach? Co czytać w podróży – i czy w bardziej ogólnym ujęciu, dobierać miejsce czytania do fabuły lub na odwrót? A jak jest na spotkaniach autorskich i co czytają pisarze? Odpowiedzi na te pytania przetykane są smakowitymi cytatami i bon motami, wiele też tu anegdot, które każdy czytelnik doceni. Bo Książka o czytaniu jest tak naprawdę książką o nas, czytelnikach nałogowych.
Wydanie zbioru felietonów Justyny Sobolewskiej w Wydawnictwie Iskry jest drugą, poprawioną, a w zasadzie uzupełnioną o kilka rozdziałów edycją tej książki. Jest też zarazem zachętą do dopisywania własnych doświadczeń, ilustrowania ich odpowiednimi cytatami i dzielenia się z innymi. Cóż, ten blog także po to powstał. Zachęcam więc do lektury.
One Response